Paarden, hemel op aarde of eerder de hel?

Herken jij je soms in een of meer van volgende punten?

  • Je bent al jaren een bedreven/gedreven ruiter/menner maar gezien de jaren op de teller heb je écht geen nood meer aan spektakel met je paard in de bak of op buitenrit.
  • Je hebt niet echt de tijd of zin om 5x /week je paard te MOETEN werken zoniet riskeer je ‘toestanden’ de volgende keer.
  • Je wil graag op verplaatsing gaan rijden maar dat LADEN! Telkens problemen en tijd!
  • Steeds iemand nodig om mee op buitenrit te gaan want alleen wil hij niet echt gaan.
  • Je hebt al handenvol geld besteed aan de Dierenarts voor allerhande problemen of therapieën en niks helpt.
  • Je hebt recent afscheid moeten nemen van je paard en je oriënteert je op een ander ras? Welk ras dan best voor jouw situatie?
  • Je wil voor het eerst jouw eigen paard. Waar begin je? Hoe begin je? Wie kan je vertrouwen?
  • Telkens die emotionele pijn moeten beleven bij het afscheid MOETEN nemen omdat je alweer door een of ander persoon die je vertrouwde, bedrogen bent.

Zou er werkelijk een simpele oplossing bestaan voor jou als echte paardenliefhebber?

Met de hand op het hart kan ik je zeggen, ja dat bestaat, en dat vind je allemaal samengevat in 1 paard, de Freiberger.

  • Hij kan het ganse jaar door buiten. Een schuilstal is voldoende.
  • Krachtvoer hoeft hij zeker niet. Gras en hooi vindt hij voldoende.
  • Hij wordt jouw loyale grote vriend als hij jou een beetje beter kent.
  • Je zal telkens uitvoerig begroet worden als je bij hem arriveert.
  • Hij houdt van knuffelen en voelt je heel goed aan.
  • Zijn mooie trouwe ogen kijken dwars door je heen en trekken je naar hem toe als een magneet.
  • Hij is veilig in het verkeer en gaat voor jou door een vuur als het moet.
  • Hij is niet snel onder de indruk. Hij is eerder erg nieuwsgierig.
  • Hij is intelligent en wil echt leren. Hij denkt met je mee.
  • Hij neemt je zalig mee op zijn stevige rug.
  • Hij is simpelweg mooi, elegant en comfortabel te rijden.
  • Hij beschikt over ruime gangen.
  • Ben je nu een ruiter of menner, ga je graag op buitenrit, wil je een sprongetje maken, working equitation of is dressuur je ding? …. Hij is allround en steeds werkwillig.
  • Hij is zelden ziek en laat je niet snel in de steek.

Denk je nu: ‘Dat klinkt te mooi om waar te zijn?’

Voor ons alleszins niet!

Zin om er met ons over te praten? Zeker doen! Geen verplichtingen bij ons!

Vooraleer je een Freiberger overweegt, lees eerst dit…

Misschien heb je al wel eens een vakantie doorgebracht in Zwitserland, een Europees land dat niet tot de Europese Unie behoort. Zo ja, dan weet je ook dat het leven daar een pak duurder is dan bij ons.

Voor een eenvoudig watertje op restaurant betaal je al snel 3.5€

Als je dan even de lijn doortrekt dan zal je niet versteld staan dat ook het Freibergerpaard een prijskaartje met zich draagt.

Wij, als Europeanen moeten dan ook nog een keer de douane/importkosten betalen, in totaal 32.5% op de aankoopfactuur!

Wanneer de financiële kant voor jou niet écht een probleem is, dan kan de Freiberger je de deur openen tot een wereld die je wildste paardendromen waarmaken.

Maar laat ons even op reis gaan naar de Jura.

Eens je Frankrijk verlaat via de douanepost in Boncourt dan ben je nog een halfuurtje van de wieg van de Freiberger verwijderd.

Het Freibergerpaard ‘is geboren’ in de Jura. Je zal ze in gans Zwitserland terugvinden, maar hun ‘roots’ liggen in het Juragebergte.

De Zwitserse Confederatie beschermt de fokkerij van het Freibergerpaard met allerhande premies en subsidies waardoor de fokkers via raad en daad van wetenschappelijke specialisten in de staatsstoeterij in Avenches en in samenspraak met doorwinterde fokkers tot een ‘superproduct’ gekomen zijn, het actuele Freibergerpaard, een paard uniek in zijn soort.

Ooit begon hij als koudbloed, licht werkpaard en wordt hij nu nog steeds zo gecatalogeerd, toch is hij mijlenver verwijderd van de klassieke koudbloed. Hij heeft nog steeds het ‘coole, trouwe karakter’ van de koudbloed maar daar houdt elke verdere vergelijking mee op.

Waarom de Jura?

De ondergrond is hier bijzonder kalkrijk. Een veulen dat hier de eerste 6 maanden van zijn leven begint, krijgt meteen een extra start qua botontwikkeling.

Tijdens de zomermaanden gaan de jonge paarden vaak naar de Alpages, de hoog gelegen weides, net als de Zwitserse koeien, waar ze zich verder kunnen ontwikkelen in een redelijk ruw klimaat en waar het reliëf hun spieren, hart en longen sterk maakt, allemaal factoren waardoor ze een behoorlijk uithoudingsvermogen krijgen.

Conclusie: Deze paarden hebben een start van een leven die wij in onze contreien niet kunnen aanbieden.

Leuk weetje: De link ooit tussen een Paus en een Freibergermerrie ….

De journaliste Veronique Erard had van haar krant, Le Quotidien jurassien , de opdracht gekregen om een reportage te maken over de Franches-Montagnes in de wereld… Graag neem ik je mee, beste lezer in enkele van haar ontdekkingen….

De Freiberger werd voor het eerst in Italie geïmporteerd door de heer Ortalli, ondernemer uit Modena, gekend voor de beroemde Balsamico azijn.

In juni 1988 had de man een idee. De toenmalige paus Johannes-Paulus II kwam op bezoek in Modena en de heer Ortalli samen met de Zwitserse Federatie besloten hem een merrieveulen cadeau te doen.

De paus had hem tijdens een later privébezoek aan Rome de vraag gesteld waarom hij hem een paard had geschonken.

Zijn antwoord was dat hij wist dat de paus een sportief mens was en dat deze een landbouwbedrijf had op zijn buitenverblijf. ‘U kan dan tegelijk eens een ritje maken te paard’ had hij hem geantwoord.

De paus had hem lachend geantwoord dat hij als paus zijn verantwoordelijkheden had. Hij stelde dat Ortalli er zijn gedacht mee mocht doen. Zo geschiedde.

Uiteindelijk is de merrie in een centrum terecht gekomen voor heropvoeding van kinderen.

Ze heeft er een mooi en lang gelukkig leven kunnen leiden.

Met dank voor deze inhoud aan Veronique Erard, le Quotidien jurassien

Hallya du Peupé, 18 maander

Kijk gerust eens naar het korte videootje dat ik toegezonden kreeg enkele dagen geleden, van Sharon uit Nederland. Ze kocht vorig jaar dit knappe merrieveulen bij ons.

Hallya du Peupé, voor een 18-maander en haar eerste keer dat ze dit werk zo braaf doet, dikke proficiat zou ik zeggen en … doe zo voort!

Freibergers toch hé….Superras!

Wat is rijden met gevoel?

Een ruiter die rijdt met ‘gevoel’, wat betekent dit nou precies?

Gevoel bij paardrijden is een tweeledig iets.

Enerzijds is er het luik  ‘luisteren naar’ en het tweede luik is ‘spreken’.

‘Luisteren naar’ betekent dat je vooraleer je in het zadel kruipt je lichaam op de grond reeds hebt leren kennen, met zijn asymmetrie, zijn knelpuntjes, zijn pijntjes, zijn blokkades of spanningsplekken…

Je houding die je door de jaren heen hebt verworven is ontstaan door fysieke en emotionele situaties.

Zo is ieder mens/paard verschillend in houding/uitzicht. (foto hieronder van Sara Wyche)

De gewoontehouding van een mens wordt eens hij op een paard kruipt tot 4X toe versterkt.

Bv. je asymmetrie van op de grond neem je versterkt mee in het zadel.

Wat dit met je paard doet hoef ik je niet uit te leggen.

Immers ieder zoogdier heeft een vorm van asymmetrie, ook je paard.

En is ‘rechtrichten’ niet dé belangrijkste peiler in de rijkunst?

Het eerste dat je best doet als je opstapt in je zadel is je lichaam scannen.

Het is de eerste stap naar communicatie met je paard.

Immers vanuit de kennis van jouw lichaam  (zowel beeld als gevoel) zal je gaan ‘spreken’ met je paard via de hulpen

Verkeerde kennis geeft verkeerd spreken, dus verkeerde hulpen… (Natuurlijk doe je dit onbewust, maar dit is nou net het probleem!)

Eens je dit snapt, ben je op de goeie weg om met een volgende, goed gebalanceerde, evenwichtige zit te kunnen rijden zonder het paard te storen in zijn motoriek.