Ademhaling en paardrijden: deel 2

Als je de laatste oefeningetjes van mijn post gisteren uitgeprobeerd hebt dan zal je inderdaad moeten toegeven dat wanneer je je spieren opspant, ook de rest van je lichaam zich elders zal opspannen en dat dit een vrije diepe ademhaling grotendeels blokkeert of minstens hindert.

Waarom is dit zo belangrijk om weten tijdens je rijden?

Wel, herinner je dat ik in het eerste artikeltje sprak over het zwaartepunt van het lichaam van zowel paard als ruiter. Hier draait nu juist alles om.

Wanneer je lichaam zich ontspant zal je merken dat je ademhaling doorloopt tot onderaan in je buik. Wanneer je spanning maakt zal je ademhaling zich vastzetten meer bovenaan in je borstkas.

Je zwaartepunt bevindt zich laag bij een volledige buikademhaling en hoog bij een korte oppervlakkige ademhaling.

Aangezien het zwaartepunt van jouw lichaam en dat van je paard heel dicht tegen mekaar aanliggen, heb je er dus alle baat bij om te oefenen op een diepe ademhaling.

Je paard voelt gewoon waar JOUW zwaartepunt zich bevindt en zal daar op reageren of … juist van profiteren.

Een hoog gelegen zwaartepunt door beperkte ademhaling geeft een onstabiele, zwakkere ruiter. Daarentegen een diep zwaartepunt geeft je massa, stabiliteit en straalt rust en zekerheid uit naar je paard.

Ik hoor sommige lezers nu denken: ‘Ik kan niet door mijn buik ademen’.

Eigenlijk is het heel eenvoudig. Ik geef je meteen een truukje.

Eerst en vooral: LAAT JE BUIK LOS, dus geen buik intrekken!

Tweede punt: Laat je mond heel lichtjes open en adem even door je mond in en uit.

Eens je hiermee vertrouwt bent kan je eenvoudig door je neus in-en uitademen.

Belangrijkste is BUIK LOS!

Je zal merken zodra je je buik los laat, je lucht daar meteen naartoe gaat en je het gevoel geeft dat  niet alleen je buik uitzet maar je zal ook je rug voelen expanderen/uitzetten.

Oefening 1:

Doe dit eens op een stoel. Zit op de rand van je stoel, recht op je zitbeenknobbels met je voeten onder je bekken.

Trek je buik in en adem in, voel hoe je lucht blijft steken hoog in je borstkas. Voel spanning in je lichaam opbouwen.

Laat dan je buik los, voel opnieuw je lucht en word gewaar hoe zwaar en breed ‘je zit’ nu in je stoel aanvoelt en hoe bewust je wordt van je zitbeenknobbels. Hoe je gewicht zich verdeelt en verbreedt over je zitbeenknobbels en je ganse zitvlak. Je maakt als het ware een kussen van je zitvlak.

Oefening 2: Doe dit nu opnieuw op je paard. Eerst terwijl hij stilstaat. Word je zit gewaar. Let op je loodlijn! Voel je zitbeenknobbels en NIET je staartbeentje. 

Oefening 3: Zet je paard in beweging op stap en doe hetzelfde als op je stoel en voel de reactie van je dier als je je buik loslaat nadat je hem hebt ingetrokken. Het kan zelfs zijn dat bij de uitademing je paard gewoon vertraagt, aarzelt om te stoppen of zelfs volledig stopt. Belonen!!

Als je dit wat controleert ga dan eens op draf en test het uit terwijl je draaft en maak dan eens een overgang naar stap: buik los en zachtjes door je neus of mond uitademen .

Sommige paarden maken de overgang naar stap terwijl je inademt naar je buik toe, anderen doen het dan weer bij het uitblazen. Dat kan afhangen van de reactiviteit van je paard. Jonge paarden zijn daar heel receptief voor.

Oefening 4: Je kan er nu een spel van maken. Voel het verschil in draven met buik ingetrokken en los. Voel hoe jij jezelf voelt, hoe je zitkussens aanvoelen en hoe je paard -onder je -zijn draf wijzigt.

Probeer ook de galop en vraag je overgang naar draf gewoon op je lucht.

Als het lukt kan je zelfs voor jezelf stellen dat je door jeademhaling op een bepaalde plaats in de bak/piste een overgang wil maken, bv aan een bepaalde letter.

Veel plezier en keep me posted over je ervaringen! 😉

Test het uit en ik ben benieuwd!

Ademhaling en paardrijden: een link?

Bestaat er een link tussen ademen en paardrijden?

Ja, zeker en vast.  Hier gaat vandaag mijn post over.

Vanaf je eerste seconden op deze aardbol ben je beginnen ademen en dat zal doorgaan tot je laatste zucht.

Iedere gezonde mens  vindt ademen een heel normaal iets. Immers wie staat er bij stil hoe hij/zij ademt?

Misschien beoefen je wel andere sporten naast paardrijden of ben je een yoga- of Tai chi-mens en kom je wel eens in contact met manieren van ademen.

Hoe kan ademen een invloed hebben op je rijden en op je communicatie met je paard?

Een eerste ding dat je moet weten is dat een paard STEEDS de houding van zijn ruiter zal imiteren.

Bekijk even volgende foto:

Figuur 1: is de persoon met afhangende schouders en ineengezakt bovenlichaam, qua type de houding van de nonchalante, een beetje de gemakzuchtige houding. Rug onderaan is bol, hoofd komt voor het skelet te liggen.

Figuur 2: is de persoon die super fier rechtop staat, borst vooruit, zich groot maakt met als gevolg holle rug, stijve nekhouding, stijve rughouding. Wat Tinneke Bartels de ‘Houten Klaas’ noemt. Deze ruiter zal mooi proberen zitten maar zonder enig  gevoel of inwerking naar zijn paard toe.

Figuur 3: is de persoon die zichzelf draagt in zijn bovenlichaam, de natuurlijke rugcurve van zijn lichaam bewaart met gedragen hoofd en ontspannen maar ondersteunende nek en zo de dynamische relatie bewaart van hoofd, nek, rug (op een paard) in beweging..

Bekijk nu even volgende foto:

Hier zie je 2 types paarden:

De eerste met holle rug, stijve opgericht nek en opgespannen ingetrokken buik, korte beenbewegingen.

De tweede met ontspannen rug, ontspannen voorwaarts gerichte beweging in nek, mooie volle geëxpandeerde buik, ruime beenbeweging.

Als je nu ruiter 2 op een paard zou zetten dan zal dat paard de houding van het 1ste paard meteen aannemen.

Ruiter 3 daarentegen zal het type paard nr 2 gaan creëren.

Nostalgie, onze Freibergerhengst, heel ontspannen gelukkig.

Ruiter 1 zal een paard maken dat zich log en moeizaam, vaak struikelend  zal voortbewegen.

Kan je de gelijkenis zien? Logisch toch?

Het goede nieuws….Je  ademhaling kan jouw houding en je communicatie naar je paard toe volledig beïnvloeden.

Oefening 1 voor jou vandaag:

Ga eens voor een spiegel staan profielswijze en neem zelf eens de 3 houdingen aan die ik hierboven beschreven heb. Voel ‘wat’ elke houding teweegbrengt in je lichaam.

Welke vind je zelf de meest comfortabele?

Oefening 2: Probeer eens  een paar keer te letten op HOE je ademt? Waar gaat je lucht naartoe in je lichaam? Tot waar geraakt je lucht in je lichaam? Adem je in door neus of mond? Adem je uit door neus of mond?

Oefening 3: Sta rechtop en krul je tenen eens op in je schoenen. Beïnvloedt dit je ademhaling? Voel je spanning opbouwen? Zo ja waar?

                     Sta rechtop en bal nu je vuisten. Beïnvloedt dit je armen, schouders, ademhaling? Voel je spanning opbouwen? Zo ja waar?

Morgen meer 😊

Zoals beloofd, de eerste tips

Ik had jullie beloofd vorige week om wat tips neer te pennen vanuit mijn ervaring als instructrice zitcorrectie. Gezien de vele positieve reacties die ik mocht ontvangen van jullie….

en…

Belofte maakt schuld, dus voilà mijn eerste post!…

De Loodlijn oftewel: ‘Sta rond je paard’

Waarom begin ik juist met dit onderdeel?

Ik zie keer op keer ruiters die dit niet begrepen hebben, waardoor ze reacties uitlokken bij hun paard zoals versnellen, weglopen, hun rug wegdrukken, zelfs bokken of onrustig worden op het bit…

Dus even wat intro….

Ooit heb je als kind leren rechtstaan en dan je eerste stapjes zetten. Dat rechtop-staan kostte je heel wat moeite omdat je na de fase van het dappere rondkruipen moest leren een verticaal evenwicht vinden.

Je ontdekte dat je je evenwicht pas kon vinden en bewaren als je je bekken boven je voeten kon plaatsen en bewaren.  In het begin stond je dan ook wat wankel en met aarzelende licht gebogen knietjes.

Foto: ‘l’Equitation par la technique Alexander’ door V. Bartin

Op deze foto zie je de verbinding door de nek tussen hoofd en de rug, terwijl het bekken mooi boven de voetjes van het kind blijft.

Zo leerde je onbewust je zwaartepunt ontdekken in je buik en  pas daarna volgden de eerste pasjes.

Hierbij speelde ook je hoofd een uiterst belangrijke rol, want, wil je een goed evenwicht hebben dan moet je ook de controle over dat toch wel zware lichaamsdeel – wat je hoofd is- leren houden. Bij een volwassen persoon ligt het gewicht van een hoofd gemiddeld op 8 kg!

Bekijk even onderstaande karikatuurtjes.

Bij het eerste figuurtje komt het hoofd voor de wervelkolom uit wat het heel moeilijk maakt om niet voorover te vallen en wat enorm veel energie kost aan je nek-en rugspieren om je skelet rechtop te houden.

 Wat totaal verschillend is van figuur 2.

Het zijn uiteraard karikatuurtjes maar test het zelf eens uit en kijk wat er gebeurt als je je hoofd voor je wervelkolom draagt. Waar gaat je gewicht naartoe?

Wanneer je lacht met de figuurtjes hierboven dan geef ik je NU als eerste opdracht om vandaag eens gewoon wat mensen te observeren profielswijze….

Je kan vast wel begrijpen dat dit ook op je paard een zeer belangrijke rol zal spelen.

Je paard heeft immers een horizontaal evenwicht.

Als je weet dat een jong paard ongeveer 60% van zijn lichaamsgewicht op zijn voorhand draagt als graasdier, dan kan je al raden wat jouw verkeerde hoofdhouding teweeg brengt.

Juist… je paard zal logischerwijs beginnen versnellen om te proberen zijn evenwicht niet te verliezen.

Bekijk nu even onderstaande tekeningen. Hier zie je waar bij verschillende wezens het zwaartepunt zich bevindt.

Bekijk nog eens nauwkeurig de tekening hierboven van mens en paard.

Als je een mens op een paard zet dan zie je dat de zwaartepunten van allebei heel dicht tegen mekaar liggen.

Bij een juiste zit heeft een paard geen hinder om je te dragen.

 Vergelijk het met jezelf die een rugzak meedraagt gevuld met stenen. Wat zou je liefst dragen? De stenen kriskras door mekaar ofwel netjes gestapeld?

Hier heb ik het dan over 2 zaken:

  1. Het belang van een goed passend zadel.
  2. Je eigen gewichtsverdeling en HOE je die gebruikt op een paard in beweging.

Een zadel moet passen voor zowel ruiter als paard.  Kies een bekwame zadelmaker/passer om dit mee met jou te bekijken en onthoud dat het wijs is om op regelmatige basis te kijken of je zadel nog ok is voor jou én je (jong) paard bijvoorbeeld want hij kan immers verslanken oftewel meer uitgroeien en ronder worden ter hoogte van de schoft.

Zullen we het dan nu even hebben over je houding in je zadel en die fameuze maar o zo belangrijke loodlijn?

Eigenlijk, ZIT JE NIET OP EEN PAARD – JE STAAT eerder ROND JE PAARD.

Enerzijds is dit de basis van een stevige, stabiele zit op je paard.

Anderzijds van groot belang om je paard niet te hinderen, waardoor bv een jong paard soms paniekerig gedrag kan vertonen.

Vandaag geef ik je dan ook 2 oefeningen, eentje zonder paard en eentje op je paard.

  1. Zit op het randje van je stoel en je voeten onder je zitvlak. Probeer nu eens rechtop te staan waarbij je erop let dat je nek langer aanvoelt dan je hals vooraan. (door je kin ietsje te laten zakken bv). Ga daarna zachtjes en vooral langzaam terug zitten waarbij je voelt dat je controle houdt over je ‘gaan zitten’ dus niet ‘ploft’ op je stoel.  Doe dit een paar keer en probeer die beweging met de minste inspanning te maken.
  2. Ga dan op je paard zitten en voel of je wel in het diepste puntje van je zadel zit.

Tracht dan vanuit je dijen (!) uit je zadel rechtop te komen waarbij je zo goed als geen steun geeft op je stijgbeugels. Blijf nu zo even rechtopstaan en voel hoe en waar je je onderbenen moet leggen om niet achterover in je zadel te ploffen. Voel je jezelf willen achterover vallen in je zadel dan is dat een teken dat je benen te ver naar voor liggen. Het omgekeerde kan ook waar zijn, als je je benen te ver naar achter legt dan val je naar voor naar de nek van je paard toe.

Let erop dat je hierbij de verbinding hoofd, nek, rug bewaart en dat je met zo weinig mogelijk druk op je stijgbeugels rechtstaat.

Het is zeer logisch dat wanneer je rechtopstaat je voeten zich onder je bekken bevinden. Plaats je je voeten of te ver naar voor of te ver naar achter, je gewoon omvalt.

Vandaar mijn zin: STA ROND JE PAARD.

Je zal hem/haar er een grote dienst mee bewijzen en zelf minder in de problemen komen.

Graag lees ik wat reacties!

Vraagje aan de ruiters, bezoekers en geïnteresseerden van deze site

Ja beste lezer, ik heb een vraagje voor jullie.

Een leven lang ben ik, Chantal, instructrice geweest en heb me hoofdzakelijk gespecaliseerd in houding-en zit.

Waarom dit onderdeel?

Wel heel eenvoudig omdat jouw houding en zit bepalend zijn voor het gedrag van je paard.

Egon Von Neindorff, paardenexcellentie bij uitstek, zei dat het de absolute taak was van de ruiter om zijn paard niet te storen met jouw houding tijdens zijn werk.

Hoe – in hemelsnaam – kan een paard in balans zijn en blijven als je als ruiter niet eens controle hebt over je eigen lichaam in beweging?

Voorbeeld van een duidelijke asymmetrie bij de ruiter. Ruiter zit naast de wervelkolom van het paard.
Bekijk het totale plaatje eens in detail en het gevolg voor de paardenrug

Bij jonge paarden van pakweg 3 jaar die nog niet zo lang onder het zadel zijn vertaalt zich dat vaak door paniekerig versnellen of willen weglopen of verzet gaan geven op het bit.

Voorbeeld van stoelzit met opgetrokken benen.

Klanten die bij ons reeds een Freiberger kochten en die ik tijdens het uitproberen van een dier in de piste even op weg geholpen heb om enkele kleine zaken te corrigeren aan hun houding hebben vaak meteen ook het paard zien/voelen veranderen en rustiger worden.

Er werd vaak aan Guy gevraagd als ze het paard kochten, ik mee in het pakket zat inbegrepen 🙂

En dit is nou juist mijn vraag... zijn er liefhebbers onder jullie lezers die baat zouden kunnen hebben dat ik hier op dit blog op regelmatige basis wat tips neerpen in de vorm van kleine oefeningetjes waarbij je jezelf kan bijschaven, zelfs zonder instructeur?

Het is mijn grote passie en levenswerk om paarden zich beter te laten voelen met een goeie beheerste ruiter.

Ook al ben ik nu met pensioen, ik kan het écht niet laten.

Heel graag verneem ik dit van jullie via een mailtje op info@crisil.be.

of een seintje op FB

of PB Messenger: Chantal Silvrants

Alvast bedankt om even mee te willen doen aan mijn kleine peiling.